Hallo iedereen,

Ondertussen zijn we weer wat verder gevorderd op onze reis.

Vanuit Bolivië vlogen we naar Santiago, de hoofdstad van Chili. Daar volgden eerst enkele reünie-dagen met de familie van de Chileense schoonbroer van Muriel. Kwestie van live de groeten over te brengen vanuit Europa:-) Doordat Veerle er direct na aankomst bij de Chileense familie in slaagde om in haar hand te snijden met een stuk gebroken glas, kregen we al onmiddellijk een snelcursus Chileense huis-tuin-en-keuken-geneeskunde aangeboden. In een mum van tijd werd een ei uit het hoenderhok gehaald, werd het gebroken en werd het bloeden gestelpt met het witte velletje uit de eierschaal. Een volwaardig alternatief voor een drukverband zo blijkt:-)

Nadien namen we de nachtbus richting Patagonië.

Onze eerste stop was Puerto Varas, een schattig Zwitsers-aandoend dorpje aan een meer aan de voet van de Osorno-vulkaan. Ons doel was om deze perfect conisch gevormde witte sneeuwtop te beklimmen, maar dat bleek in dit seizoen te gevaarlijk te zijn omwille van de (slecht zichtbare) gletsjerspleten. Zonde, want hij lag daar zo mooi in de zon te blinken! We maakten er dus gedurende enkele dagen enkele 'gewone' wandelingen aan de voet van de vulkaan en rond het meer. Ontspannend en vakantiegevoel-gevend, maar we waren toch meer op zoek naar een een uitdaging...

Dus trokken we verder naar het woestere zuiden van Patagonië.

Tijdens deze tocht kregen we voor het eerst zicht op de prachtige steppelandschappen van Patagonië, met duizenden grazende schaapjes en pasgeboren lammetjes. Geen huizen, geen mensen, enkel de natuur en de eeuwig gierende wind, dit is echt het einde van de wereld!

Onze eerstvolgende stop was Puerto Natales. Van daaruit vertrokken we op 5-daagse trekking met de tent in het nationaal park Torres del Paine. Daar kregen we voor het eerst echt te maken met de woeste weersomstandigheden waarvoor Patagonië is gekend. Stormwind, vriestemperaturen, ijs, sneeuw, mist, gewone en hagelregen, we got it all. Met tussendoor toch ook wel eens een zalig zonnetje kwestie van op adem te komen en eens rond te kunnen kijken naar alle natuurpracht! De tent kon de druk met brio aan, wij hadden het van tijd tot tijd wat moeilijker, maar we kregen wel de uitdaging voorgeschoteld waar we zelf om hadden gevraagd:-) Veerle (alweer Veerle) werd op de laatste dag zelfs bepakt en gezakt door een rukwind omver gegooid en ze kwam temidden van de koeienkaka op de grond terecht. Ze werd echter voor al dit lijden beloond met een zeer lekkere pizza en bijhorende pisco sour bij terugkomst in Puerto Natales.

Nadien staken we de Argentijnse grens over, tot aan El Calafate. De landschappen tijdens de busrit waren alweer buitengewoon mooi en eenzaam en woest en wijds.

El Calafate zelf is een gezellig dorp, vol restaurantjes en cafétjes. Dé attractie in de buurt El Calafate, is de reusachtige Perito Moreno gletsjer in het zuidelijke gedeelte van het nationaal park Los Glaciares. Het zien en horen afbreken van grote stukken ijsberg die in het water crashen is echt een spectakel!

Nog enkele mooie busuren brachten ons vervolgens in El Chaltén, gelegen in het noordelijke gedeelte van het nationaal park Los Glaciares. Daar wandelden we in de regio van Mount Fitz Roy, een beruchte klimrots, en waagden we ons voor de eerste keer aan een dag ijsklimmen. Zaaaaaalige sport vonden we dat! Zoals rotsklimmen maar dan met crampons aan de voeten en ijspikkels in de handen. Zeer lastig. Maar erg leuk en dus zeker voor herhaling vatbaar in Europa :-)

En van daaruit konden we tenslotte een goedkope vlucht nemen die ons rechtstreeks van onder het vriespunt naar 30 graden erboven bracht, naar de hoofdstad van de tango, naar Buenos Aires...

We hadden het geluk in Buenos Aires te verblijven tijdens het weekend en op die manier dus ten volle te kunnen genieten van alle straatambiance met dansende tango-koppels, muziekbandjes, verklede mensen, marktjes, sfeervolle wijken,... Heel erg leuke stad!

Vanavond vertrekken we in de richting van Noord-Argentinië, de temperatuur zal dus nog wat stijgen :-)

Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Groetjes!

Meerle